İrdeleme
Bu gün verimsiz
günlerimden birindeydim yine. Niye böyle oluyor diye düşünürken aklıma birkaç
sebep geliyor. Ortamın gerginliği ister istemez karamsarlık yaratıyor. “Yaşlı
olmanın bir takım engellemeleri, rahatsızlığı, bunların verdiği mutsuzluk,
sayamadığım pek çok küçük aksaklıklar hepsi birden benim yazın hayatımı
etkiliyor.” Dedim.
Bunlardan
söz ederken, oğlum; “Anne, sen zaten kendini mutlu etmek için, kendin için
yazıyorsun. Üzülme, ne zaman rahat hissedersen o zaman yazarsın. Kimse; “Niye
durakladın, yazmıyor musun artık?” diye merak
etmiyor inan.” Deyince ona hak verdim. Doğru söylüyordu.
Evet.
Ben kendimi mutlu etmek için yazıyorum. Yazdıklarımı kendime armağan ediyorum. ABunları
yıllar sonra okuyan, saklayan olursa o zaman gittiğim yerde de mutlu olurum
diye düşünüyorum.
Şimdi,
şu anda yayına hazır bir “ÇOCUK” romanım ve yazmağa başladığım “YENİ” bir
romanım var. Biraz zor ilerliyor ama yazmaya devam ediyorum artık. Kaybedecek
zamanım yok çünkü. Kendim için yaratacağım mutluluklara ulaşabilmem için
çalışmam gerek.( Sizlere de önerim, kendiniz için mutluluklar yaratın. Niteliği
ne olursa olsun. Niceliği daha önemli. Denemeye değer.)
Bu
arada, desteğini eksik etmeyen değerli arkadaşlarıma, yakınlarıma, özellikle
aileme minnettarım.
Kitaplarımı
alan, alıp okuyan siz değerli arkadaşlarıma, beni mutlu ettikleri için,
minnettarım.
Düşlerimde patlayan havai fişekler, melodiler, binlerce
armağanlar oldunuz. Teşekkür ederim. Sizler de var olunuz.
6/11/2021
Cumartesi
Nesrin Öztürk Sönmezışık
Yorumlar
Yorum Gönder