Dünya Hali. Yağmur Kuru Güneş Yaş' dan alıntı bir bölüm.
Nefise
Hanım çaydanlığın düdüğü ile sıçradı. “Aaa! Uyuya kalmışım! İyi ki çaydanlığın
düdüğü var. Yoksa Allah muhafaza yangın çıkardı. Allah korusun!” Diyerek hemen
ocağın altını kısarak çayı demledi. Duvardaki saat 16.20 yi gösteriyordu.
Dolaptan çıkardığı yiyecekleri, tabak, çatal ve çay fincanlarını masaya
yerleştirdi. Yine koltuğuna oturup çocukları beklemeye koyuldu. “Bugün. Dünden
kalan kek ve poğaçalarla idare ediversinler artık.” Dedi.
Nefise
Hanım sekiz yıldır bu evde, Süheyla Hanım, Kâmil Bey ve üç çocuğu ile birlikte
yaşıyordu. Geldiği zaman Esra beş yaşındaydı. Ezgi ve Emir eline doğmuştu.
Kendi çocukları, torunları olmadığı için, onları torunları gibi görüyor, gerçek
torunlarıymış gibi seviyordu. Süheyla Hanım ve Kâmil Bey de ona aileden
biriymiş gibi davranıyorlardı.
Yorumlar
Yorum Gönder